κυπελλοτόκος

κυπελλοτόκος, -ον (Α)

αυτός που γεννά κύπελλα («κυπελλοτόκος τράπεζα», Νόνν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κύπελλο + -τόκος (< τίκτω), πρβλ. αρρενο-τόκος, ζωο-τόκος].